Kozetka (terapia) nie straszna

W dzisiejszym spotkaniu z psychologią postaram się wytłumaczyć Państwu kto może korzystać z usług psychologicznych. Już w poprzednim artykule zasugerowałam, że psychologia nie jest nauką medyczną. Ta dziedzina wiedzy wywodzi się z filozofii (czyli nauk humanistycznych), a obecnie zaliczana jest do nauk społecznych. Psycholog nie jest lekarzem, w odróżnieniu od psychiatry nie wypisuje recept. Aczkolwiek dość często psycholog z psychiatrą stanowią wzajemnie uzupełniający się zespół. Praca tego specjalisty jest wszechstronna, może dotyczyć zarówno pracy z osobami z ciężkimi chorobami psychicznymi jak schizofrenia, depresja, ale i osób bez tego rodzaju obciążeń. W przypadku ciężkich zaburzeń psycholog stanowi uzupełnienie terapii farmakologicznej stosowanej przez psychiatrę. W ciężkich schorzeniach psychicznych metody terapii psychologicznej to za mało. Potrzebne są leki, które zazwyczaj przepisuje psychiatra.

Psychoterapia…

… idzie dalej niż poradnictwo psychologiczne, towarzyszy pacjentowi w nabywaniu zmian. Szuka przyczyn. Psychoterapeuta pomaga pacjentowi wyznaczając mu zadania, wspierając  i odwołując się do przeszłości. Celem psychoterapii jest usunięcie przyczyn cierpienia pacjenta. Psychoterapia nie jest tylko rozmową, wymaga pracy pacjenta, jego otwarcia na przeżycia i zgłębianie siebie. Osoba poddająca się terapii pomiędzy poszczególnymi sesjami dostaje do wykonania ćwiczenia, których efekty wspólnie z psychoterapeutą omawia.

Zarówno poradnictwo jak i psychoterapia są skierowane do osób świadomych, lub chcących swoją świadomość poszerzyć. Wizyty u psychologa nie powinny być w żaden sposób kojarzone z brakiem zdrowia psychicznego. Do prywatnych gabinetów psychologicznych trafiają zwyczajni ludzie, chcący rozwiązać swoje problemy w sposób jak najlepszy i skuteczny. Osoby, które chcą efektywnie działać, radzić sobie najlepiej jak tylko można z codziennością, a pojawiające się problemy rozwiązywać a nie zostawiać tylko w granicach płaczu i narzekania.